Οι κουραμπιέδες της Αλεξάνδρας

από
Οι κουραμπιέδες της Αλεξάνδρας

Ποτέ μη λες ποτέ, έτσι δεν λένε. Να λοιπόν κι εγώ που σχεδόν ποτέ δεν είχα φτιάξει κουραμπιέδες σήμερα  να σας προτείνω τους κουραμπιέδες που έφτιαξα με τη βοήθεια της φίλης και συγκατοίκου Αλεξάνδρας.

Δυστυχώς τότε που έπρεπε εγώ δεν έγραψα τη συνταγή της μητέρας μου.

Την Αλεξάνδρα σας την έχω συστήσει παλιότερα όταν έφτιαξε την προβέντα για το γάμο του γιου μου.

Τότε είχε φτιάξει και τους κουραμπιέδες της για να προσφερθούν στο τραπέζι του γάμου και είχαν τρελαθεί όλοι στην Πολωνία.

Κάθε χρόνο μας φτιάχνει κουραμπιέδες και μελομακάρονα μιας κι εγώ η ακαμάτρα όσο λείπει η κόρη στα ξένα δεν ασχολούμαι με αυτά, άλλωστε δεν τα πολύ τρώω απλά δοκιμάζω.

Τους κουραμπιέδες η Αλεξάνδρα τους φτιάχνει με συνταγή που έχει από τη μητέρα της γραμμένη στο τετράδιο της πριν από 40 χρόνια ίσως και πιο πολλά. Βέβαια στην πορεία έχει κάνει μικρές τροποποιήσεις.

Σήμερα ζυγίσαμε τα υλικά που χρησιμοποιήσαμε για καλύτερη εξυπηρέτηση των αναγνωστών.

Οι κουραμπιέδες της Αλεξάνδρας

60 κουραμπιέδες

Συστατικά
  

  • 450 γρ βούτυρο αιγοπρόβειο
  • 750 γρ αλεύρι για όλες τις χρήσεις κοσκινισμένο
  • 100 γρ ζάχαρη
  • 2 κρόκους αυγού
  • 1 κουτ. γλυκού μπέικιν πάουντερ
  • 2 κάψουλες άρωμα βανίλιας
  • 50 ml ρακί
  • 120 γρ Αμύγδαλα καβουρντισμένα
  • ζαχαρη άχνη για το πασπάλισμα

Οδηγίες
 

  • Ετοιμάζουμε όλα τα υλικά σε θερμοκρασία δωματίου.
  • Καβουρντίζουμε τα αμύγδαλα σε αντικολλητικό τηγάνι ή στο φούρνο. Προσοχή να μην καούν. Τα αφήνουμε να κρυώσουν και τα χοντροτρίβουμε σε μπλέντερ ή σε γουδί.
  • Στον κάδο του μίξερ (ή σε λεκάνη γυάλινη αν πρόκειται για μίξερ χειρός) βάζουμε το βούτυρο και το χτυπάμε για 15 λεπτά.
  • Προσθέτουμε τη ζάχαρη τους κρόκους και το ρακί χτυπώντας ακόμη 5 λεπτά.
  • Σταματάμε το μίξερ και συνεχίζουμε με το χέρι μας, προσθέτοντας το αλεύρι το μπέικιν πάουντερ και τη βανίλια.
  • Ανακατεύουμε να απορροφηθεί το αλεύρι και προσθέτουμε τα αμύγδαλα. Δεν ζυμώνουμε απλά ομοιογενοποιούμε τα υλικά.
  • Μεταφέρουμε λίγο λίγο το μείγμα σε επιφάνεια εργασίας στρώνοντας το με ύψος 1.5 εκατοστού.
  • Με ειδικά κουπ πατ ή με ένα ποτήρι σχηματίζουμε τους κουραμπιέδες μας και τους αραδιάζουμε σε λαμαρίνα ή ταψί στρωμένο με χαρτί ψησίματος αφήνοντας ένα μικρό κενό ανάμεσα τους.
  • ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 200 βαθμούς και αντιστάσεις στο πρώτο από κάτω ράφι του φούρνου για 15 λεπτά. Ανάλογα το φούρνο προσέχουμε να μην αρπάξουν από κάτω και από πάνω ίσα να ροδίσουν λίγο.
  • Βγάζουμε από το φούρνο και μεταφέρουμε πάνω σε σχάρα αφήνοντας τους να κρυώσουν.
  • Όταν κρυώσουν καλά κοσκινίζουμε λίγη ζάχαρη άχνη σε πιατέλα, αραδιάζουμε πάνω στη ζάχαρη μια στρώση κουραμπιέδες και κοσκινίζουμε από πάνω πάλι ζάχαρη να τους σκεπάσει καλά.
  • Συνεχίζουμε από πάνω άλλη στρώση με την ίδια διαδικασία.

Σημειώσεις

Το μυστικό για ένα καλό κουραμπιέ είναι το καλό αιγοπρόβειο βούτυρο που θα χτυπηθεί πολύ καλά.
Παλιότερα οι νοικοκυρές χτυπούσαν το βούτυρο μέσα σε πήλινη λεκάνη με το χέρι τους γύρω στα 45 λεπτά.
Όπως ανέφερα και στη διαδικασία δεν πρέπει να ζυμώσουμε το μείγμα γιατί θα γίνει πολύ σφιχτός ο κουραμπιές.
Μπορούμε στη θέση του ρακί να βάλουμε λικέρ μαστίχας ή κονιάκ.
Επειδή θα χρειαστούμε και δεύτερο ταψί θα προσέξουμε σε κάθε ταψί να βάλουμε τους κουραμπιέδες που είναι σχεδόν όμοιοι σε μέγεθος διαφορετικά δεν θα ψηθούν σωστά.
Επίσης στο δεύτερο ταψί που θα μπει στο φούρνο θα πρέπει να προσέξουμε το χρόνο ψησίματος, μπορεί και να είναι ελάχιστα μικρότερος.
Κάποιοι ραντίζουν με ανθόνερο τους κουραμπιέδες βγάζοντας τους από το φούρνο, το αναφέρει και η συνταγή της Αλεξάνδρας αλλά εμένα δεν μου αρέσει το ανθόνερο και η ίδια όπως μου είπε δεν το βάζει πλέον.
Το κοσκίνισμα της ζάχαρης μην το παραλείψετε γιατί θέλουμε μια αφράτη ζάχαρη πάνω στους κουραμπιέδες.
Κατηγορίες

Μετά από 38 δραστήρια χρόνια στο χώρο της υγείας, έπρεπε να οργανώσω το μετά!! Έτσι εκτός από τα άλλα ενδιαφέροντα μου άρχισα να γράφω τις συνταγές από τα φαγητά και τα γλυκά που τρώμε στο σπίτι στην καθημερινότητα μας. Με αυτό τον τρόπο θα γίνει μια καταγραφή όσων έμαθα να φτιάχνω από τα παιδικά μου χρόνια, μιας και η μαγειρική για λόγους επιβίωσης είχε μπει στη ζωή μου πολύ νωρίς, από τα 12 μου χρόνια στην αρχή των Γυμνασιακών μου χρόνων. Ελπίζοντας επιπλέον να βοηθηθούν τα παιδιά μου αναζητώντας τις συνταγές της μαμάς της γιαγιάς κλπ
    • Penelope
    • 15 Δεκεμβρίου 2016
    Απάντηση

    Ε, και του χρόνου λοιπόν και στις δυο σας, Ξανθή.
    Αυτό το “ποτέ μη λες…ποτέ” είναι πραγματικά μια μεγάλη αλήθεια :-))

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Συνταγές της Ασπρούλας
Close Cookmode