Μαρμελάδα και λικέρ με μούρες

από
CE-9C-CE-BF-CF-8D-CF-81-CE-B5-CF-82-288-29

Στο χωριό μου έχει πολλές μουριές, εκεί μάλιστα τις λέμε “σκαμνιές”,άλλες από αυτές  κάνουν καρπούς κι άλλες όχι.
Αυτές με τους καρπούς σπανίζουν πια, οι άλλες υπάρχουν σε όλα τα σπίτια σε όλους τους κήπους άλλες τις έχουν χρησιμοποιήσει για να κάνουν ίσκιους στις αυλές διακλαδώνοντας τα κλωνάρια τους και τις υπόλοιπες τις κλαδεύουν δίδοντας τα φύλλα στα ζωντανά.
Φέτος είχα την τύχη να βρίσκομαι στο χωριό την περίοδο της καρποφορίας τους κι άρχισα τις περιπλανήσεις να βρω μια με καρπούς αλλά τους κόκκινους καρπούς.

Ρωτώντας βρήκα και ιδού!!

Αν με βλέπατε πως είχα γίνει όταν τους μάζευα θα γελούσατε  πολύ, οι καρποί αυτοί βάφουν πολύ και τα χέρια μου (παρόλο που φορούσα γάντια) ήταν σαν να είχα σφάξει κάτι.
Η συγκεκριμένη μουριά έμαθα ότι ήταν η καλύτερη για τη συλλογή καρπών γιατί ήταν λένε άγρια με υπόξινους καρπούς.
Την επισκέφτηκα πολλές φορές μιας και οι καρποί δεν ήταν όλοι ώριμοι και μάζευα σιγά σιγά.
Ένα μέρος αυτών των καρπών έγινε μαρμελάδα ένα άλλο μπήκε για να γίνει λικέρ κι ένα άλλο μπήκε να αρωματίσει ξίδι.

Υπήρχε κι άλλη ποσότητα η οποία  χαρίστηκε σε εκλεκτή φίλη προκειμένου να κάνει τα δικά της θαύματα.
Σήμερα θα μιλήσουμε για τη μαρμελάδα, σχετικά χρονοβόρα διαδικασία αλλά άξιζε τον κόπο.

Τα υλικά μου για ένα μεγάλο κι ένα μεσαίο βάζο
1100γρ μούρες κόκκινες ώριμες
800γρ ζάχαρη
Χυμός ενός λεμονιού.

Διαδικασία
Πλένουμε τις μούρες και τις στραγγίζουμε σε σουρωτήρι.

Με το χέρι μας αφαιρούμε το κοτσανάκι που έχουν  μέσα στον καρπό τους  (αυτό είναι και το στάδιο που θέλει χρόνο και υπομονή)
Βάζουμε τις μούρες σε  κατσαρόλα με τη ζάχαρη και φέρνουμε σε θερμοκρασία βρασμού.
Βράζουμε σε μέτρια φωτιά και ξαφρίζουμε. Στο ξάφρισμα φεύγουν και μερικά σπόρια από τις μούρες. Για μένα αυτό ήταν καλό γιατί αυτά τα σπόρια είναι πάρα πολλά.
Συνεχίζουμε το βράσιμο μέχρι να δέσει η μαρμελάδα προσθέτουμε το χυμό του λεμονιού και μοιράζουμε σε αποστειρωμένα βάζα.
Εμείς ένα μέρος της την απολαύσαμε με το πρωινό μας στο χωριό.

Αν βρεθείτε σε χωριό  εξερευνήστε τα μέρη και να βρείτε μουριές μη διστάσετε να μαζέψετε προσοχή όμως στα χέρια σας και τα ρούχα σας μην την πάθετε σαν κι εμένα που βρέθηκα με βαμμένο πουκάμισο να πηγαίνω σε βάπτιση!!χαχαχαχα η κόρη μου γελάει  ακόμη με το περσινό μου πάθημα.

Κατηγορίες

Μετά από 38 δραστήρια χρόνια στο χώρο της υγείας, έπρεπε να οργανώσω το μετά!! Έτσι εκτός από τα άλλα ενδιαφέροντα μου άρχισα να γράφω τις συνταγές από τα φαγητά και τα γλυκά που τρώμε στο σπίτι στην καθημερινότητα μας. Με αυτό τον τρόπο θα γίνει μια καταγραφή όσων έμαθα να φτιάχνω από τα παιδικά μου χρόνια, μιας και η μαγειρική για λόγους επιβίωσης είχε μπει στη ζωή μου πολύ νωρίς, από τα 12 μου χρόνια στην αρχή των Γυμνασιακών μου χρόνων. Ελπίζοντας επιπλέον να βοηθηθούν τα παιδιά μου αναζητώντας τις συνταγές της μαμάς της γιαγιάς κλπ
  1. Απάντηση

    Έφτιαξα κι εγώ φέτος μαρμελάδα μούρα και με ξάφνιασε ευχάριστα η γεύση της και το άρωμά της!

  2. Απάντηση

    Τυχερές όσες βρίσκετε μούρα, φαντάζομαι τι υπέροχη μαρμελάδα δίνουν!
    Αλλά και το ποτό πρέπει να γίνεται φοβερό!
    Φιλιά!

  3. Απάντηση

    Τρελαίνομαι για μουρα απο παιδί… θέλωωωωω

  4. Απάντηση

    Λατρεύω τα μούρα Ξανθούλα μου !!! ομοίως και την μαρμελάδα τους όπως και αυτή με τα βατόμουρα.

    γεια στα χεράκια σου !!!!!

    φιλια πολλά και καλά να περνάτε

  5. Απάντηση

    Έχω πάρα πολλά χρόνια να φάω μούρα και διαβάζοντας την ανάρτησή σου τα πεθύμησα Ξανθή μου!
    Πολύ θα ήθελα να σε δω με το βαμμένο πουκάμισο στο δρόμο για τη βάπτιση πάντως!! 🙂
    Πολλά φιλιά

    • Magda
    • 3 Αυγούστου 2012
    Απάντηση

    Τρελαίνομαι για μούρα όπως και για σμέουρα κι εδώ τα βρίσκω παντού. Υπέροχη η μαρμελάδα σου Ξανθή!

  6. εμεις ειχαμε μια μουριά που εφτανε μεχρι το μπαλκονι,μικρη καθομουνα εκοβα κι ετρωγα…μετα ποιανου πόναγε η κοιλια;χαχαχ

  7. Απάντηση

    Πρέπει να έγινε πολύ ωραία η μαρμελάδα κι έχεις δίκιο, Ξανθή, ότι τα μούρα έχουν πολλά σπόρια. Είναι όμως πεντανόστιμα!

  8. Απάντηση

    Αχ αυτό το βαμένο πουκάμισο και εγώ ακόμα το θυμάμαι και γελάω!!!
    Γεια στα χεράκια σου φιλενάδα, πρέπει να έγινε πολύ νόστιμη.
    Φιλάκια!!!

  9. Απάντηση

    Τι ωραία να τα κόβεις από το δέντρο και μετά να τα κάνεις μαρμελάδα!
    Γεια στα χέρια σου Ξανθή μου. Φαίνεται πολύ ωραία η μαρμελάδα και το χρώμα απίστευτο.
    Μια χαρά στο χωριό τώρα που έχεις και πρόσβαση στη τεχνολογία.

    Να περνάς καλά 🙂

    Φιλιά

  10. Απάντηση

    Χρόνια έχω να φάω μούρες και μάλιστα τις μεγάλες άσπρες που είχαμε παλιά στο σπίτι μας στο χωριό!
    Τυχερή ήσουν που έφτιαξες όλα αυτά τα καλά! Και του χρόνου!

  11. Απάντηση

    Κι εδώ συκαμνιές τις λένε. χμμμ… κάπου πρέπει νά’χει και με κόκκινα μούρα, όλο με άσπρα έχω δει! Φαίνεται υπέροχη η μαρμελάδα! Καλημέρες!

  12. Απάντηση

    Φίλες μου σας ευχαριστώ για τα σχόλια σας για μια φορά ακόμη ζητώ συγγνώμην που δεν απαντώ μεμονωμένα αλλά το χέρι είναι σε θεραπεία κι εγώ κάνω ατασθαλίες.
    Ελπίζω από τον άλλο μήνα να μπορέσω να σας προμηθεύσω από τα καλούδια μου.
    Καλή εβδομάδα!!

  13. Απάντηση

    Dear Blonde, How beautiful this jam looks. Stay well my friend and blessings, Catherine xo

  14. Απάντηση

    Ο ίσκιος της μουριάς είναι ανεκτίμητος!!! Δεν έχω φάει ποτέ τους καρπούς της μαρμελάδα, φαντάζομαι όμως ότι θα είναι νοστιμότατη… Από χρώμα πάντως σκίζει!! Καλά να περνάς, Ξανθή μου!

  15. Απάντηση

    Φτιάχνω κι εγώ τέτοια μαρμελάδα το Μάη που γίνονται στην περιοχή μας τα μούρα…Υπέροχη είναι..Και υγιεινή…Πολλα φιλιά.Ξανθή…

  16. Απάντηση

    Μου ανοίγεις πληγές με αυτή σου την συνταγή. Κάποτε είχαμε και εμείς μια μουριά που έκανε μαύρα μούρα και τα γευόμασταν κάθε χρόνο.
    Να περνάς καλά και να μειώσεις τις ….ατασθαλίες. Φιλιά

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Συνταγές της Ασπρούλας
Close Cookmode